അടഞ്ഞു കിടന്ന ജാറത്തിന്റെ വാതില്‍ തുറന്ന്‍ അബ്ദുള്ള മുസ്ലിയാര്‍ ഔലിയാക്കള്‍ക്ക് സലാന്‍ ചൊല്ലി. പിന്നെ ജനല്‍പ്പാളികള്‍ തുറന്ന്‍ ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ ജാറത്തിനകത്തേക്ക് പ്രകാശം പരത്തി.
"അകത്തേക്ക് ബരിന്‍" പുറത്ത് കാത്തുനില്‍കുന്ന സന്ദര്‍ശകരോട് പറഞ്ഞ് ഈണത്തില്‍ ഫാത്തിഹ വിളിച്ചു.
" ഇലാ ഹള്റത്ത് റൂഹ് നബിയ്യിനാ...."
ഫാതിഹയും യാസീനുമോതി മുസ്ലിയാര്‍ ദുആ തുടങ്ങി. ആദ്യം കുറച്ച് അറബിയിലും പിന്നെ മലയാളത്തിലുമായി തുടരുന്ന ദുആയില്‍ മുസ്ല്യാര്ടെ കണ്ണുകള്‍ നിറയും.
"ഇവിടെ അന്തിയുറങ്ങുന്ന ഔലിയാക്കളുടെ ബര്‍കത്ത് കൊണ്ട് നാഥാ നീ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും തട്ടി മാറ്റണമേ.. "
മൂന്ന്‍ സലാത്തോട് കൂടി ദുആ അവസാനിപ്പിച്ച് വന്നവരോട് വിശേഷം തിരക്കി.. പേര് സ്ഥലം ജോലി ഇത്യാദി ചെറു വിശേഷങ്ങള്‍ മാത്രം. വന്നവര്‍ എന്തെങ്കിലും കൈമടക്കു നല്‍കി മുസ്ലിയാരെ സന്തോഷിപ്പിച്ച് യാത്രയാകുന്നു. വളരെ അപൂര്‍വമായി മാത്രമേ സന്ദര്‍ശകര്‍ അവിടെ വരാറുള്ളൂ...മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വേണ്ടി ഈ പ്രാര്‍ത്ഥന തുടങ്ങിയിട്ട് എത്ര വര്‍ഷമായി..തനിക്കു വേണ്ടി സ്വന്തമായി അയാള്‍ എന്നെങ്കിലും ദുആ ഇരന്നിട്ടുണ്ടോ ...
തലയ്ക്കല്പം ലൂസുള്ള ബീരാന്‍കുട്ടി ചോദിക്കും..
"അല്ല മൌലിയാരെ നിങ്ങളീ ജാറത്തിനകതിരുന്നു ദുആരന്നിട്ടു നിങ്ങള്‍ക്കെന്ത്‌ കിട്ടി.. അഞ്ച്എണ്ണത്തില്‍ ഒന്നിനെയെങ്കിലും കെട്ടിക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കഴിഞ്ഞോ..ഞാന്‍ മറ്റേതാ .. നമ്മക്കീ ജാറത്തിലോന്നും വിശ്വാസമില്ല..നമ്മളെല്ലാം പടച്ചോനോട് നേരിട്ടാ .."
പടച്ചോനോട് നേരിട്ടായത് കൊണ്ടാണോ നിന്റെ തലയുടെ പിരി ഇളകിയതെന്നു മുസ്ലിയര്‍ക്ക്‌ ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു..പിന്നെ എല്ലാം അല്ലാഹുവിലര്‍പ്പിച്ച് ക്ഷമിക്കും. പടച്ചവന്‍ തനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ളവരെ കൂടുതല്‍ പരീക്ഷിക്കും ..പട്ടിണി നല്‍കും.. കടം ഏറ്റും..രോഗങ്ങള്‍ നല്‍കും..താമസിക്കാന്‍ നല്ലൊരു വീട് വരെ നല്‍കില്ല..പരീക്ഷണത്തില്‍ തളരാതെ എത്രത്തോളം പിടിച്ച് നില്‍ക്കാന്‍ തന്റെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട അടിമക്ക് കഴിയും? ജീവിതമാകുന്ന ഈ ചെറിയ ഇടവേളയില്‍ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ വകവെക്കാതെ ദുനിയാവിന്റെ മോഹ വലയത്തില്‍ മയങ്ങിപ്പോകാതെ മരണശേഷം ലഭിക്കാന്‍ പോകുന്ന സ്വര്‍ഗം മാത്രം സ്വപ്നം കണ്ട് റബ്ബിനു ഇബാദത്ത് ചെയ്തു ജീവിക്കാന്‍ എത്ര പേര്‍ക്ക് കഴിയും? അബ്ദുള്ള മുസ്ലിയാര്‍ക്ക് അതിനു കഴിയും. ഉറക്കമില്ലാ രാത്രിയുടെ അന്ത്യ യാമങ്ങളില്‍ പള്ളിക്കകത്തെ കനത്ത ഇരുട്ടിലിരുന്നു അയാള്‍ നാഥനോട് സംവദിക്കും.
വീട്ടിലെ പട്ടിണിയില്‍നിന്നും ഒരാളെങ്കിലും രക്ഷപ്പെടട്ടെ എന്ന് കരുതിയാണ് പതിമൂന്നാം വയസ്സില്‍ ഉപ്പ അബ്ദുല്ലയെ തങ്ങളുസ്ഥാതിന്റെ ദര്‍സില്‍ കൊണ്ടാക്കിയത്. താഴെയുള്ളതു രണ്ടനുജന്മാരും അനിയത്തിയും. അവനുവേണ്ടി നീക്കിവെക്കുന്ന ഭക്ഷണതില്‍നിന്നും അവരുടെ വിശപ്പിനെങ്കിലും ചെറിയ ആശ്വാസം ലഭിക്കട്ടെ എന്ന് ഉപ്പ കരുതിക്കാണും. ചിട്ടയായ ദര്‍സ് ജീവിതത്തിലേക്ക് പറിച്ചു നടപ്പെട്ട ബാല്യം. അഞ്ച് വക്ത് നിസ്കാരം, ഖുര്‍ആന്‍ പാരായണം, കിതാബ്ഓത്ത് ..ഇങ്ങിനെ നീളുന്നു ദര്‍സ് ജീവിതം. ഭക്ഷണം നാട്ടിലെ ഓരോ വീട്ടില്‍നിന്നും..
ആത്മീയ ജീവിതത്തിന്റെ ഉത്തമ മാതൃകയാണ് തങ്ങള്‍ഉസ്താത് ..ആറു വര്‍ഷത്തോളം നീണ്ടു നിന്നു തങ്ങളുസ്തത്തിന്റെ കീഴിലെ പഠനം. വീട്ടിലെ അവസ്ഥ പിന്നെ പഠനം തുടരാന്‍ അനുവദിച്ചില്ല .. ചെറിയ പള്ളിയിലെ മുക്രിപ്പണിയില്‍ തുടങ്ങി ജീവിതം..
